Nasze Wiersze

Wiem, głupia byłam..
znów to ja zawiniłam.
Ten sam błąd co wczesniej zrobiłam,
odejść Ci pozwoliłam.
Wtedy żałowałam,
drugą szansę chciałam,
A gdy mi ją dałeś,
to znów odrzuciłam.
Nie wiem dlaczego tak zrobiłam,
dlaczego tak postąpiłam.
Teraz znów żałuję,
bo już wiem co do Ciebie czuję.
Gdy odeszłeś zrozumiałam,
że się w Tobie zakochałam.
Już CI wtedy to pisałam,
ale jednak sie wachałam.
Ty kochałeś,
mnie wybrałeś.
Ale dłużej czekać już nie chciałeś.
Rozumiem, to przeze mnie,
I każdy by tak postąpił pewnie,
Ja za późno pomyślałam,
dwie szanse już zmarnowałam.
Teraz już nic zmienić nie mogę,
bo nie chce stanąć na Waszej drodze.
Już nie ma słów -'Ja','Ty',
jesteście tylko 'Wy'.
Dobrze, że Ci się ułożyło,
że wszystko wyjaśniło.
Teraz już wiesz,
co ja czuje też.
Więc tylko przypomnę,
że Kocham CIę.

Czy mogę zadać Ci pytanie?

Czy odpowiesz, gdy zapytam?

Czy wysłuchasz i pocieszysz?

Ty jesteś Bogiem

- ja nikim.

Czy zrozumiesz moją prośbę?

Proszę, wybacz mi mój grzech,

wszystko złe i każdy ból,

który Ci zadałam…

Ja na krzyżu Cie powiesiłam,

bok Twój włócznią przebiłam,

ręce Twoje do krzyża

moich grzechów gwoździami przytwierdziłam.

Czy wybaczysz mi, mój Boże?

Pamiętaj, że Cię prosiłam…

Gdy zaczynam dzień,

nowa bitwa się rozpoczyna.

Gdy me stopy stawiam

na drewnianej podłodze,

uderzam swym mieczem

w serce samej siebie.

Gdy wychodzę przez drzwi

mego domu

rzucam wyznanie światu.

Moja walka trwa

i trwać będzie dopóki

mi sił starczy,

dopóki żyć będę,

nie poddam się w tej wojnie

z samą sobą.

Bo kto nie umie pokonać

samego siebie,

nie pokona nikogo.

Widziałam dziś anioła,

gdy dreptał w moją stronę.

Pytał:

- Jak dojść do nieba?

Ja wskazałam palcem w górę.

Dziś razem balujemy

w piekle życia.

Boże…

…teraz już się nie boję

niewydeptanych ścieżek.

Nawet jeśli za rogiem czai się zło,

zaufam swoim stopom

- zaprowadzić mnie mogą

donikąd.

Ale gdy miłość Twoja czuwa nad każdym

z moich kroków,

już sama droga jest celem.